Ανασκαφή στον ΟΤΕ Ωρωπού

Οι ανασκαφές στον ΟΤΕ Ωρωπού

Πηγές:
Oropos in the Early Iron Age
Alexander Mazarakis Ainian

 Οι ανασκαφές στον Ο.Τ.Ε. το οικόπεδο διήρκεσε από το 1983 έως το 1986, 

 Ανασκάφηκαν περισσότεροι από 60 τάφοι της ελληνιστικής έως ύστερης ρωμαϊκής περιόδου. Αυτά ήταν διατεταγμένα εκατέρωθεν αρχαίου δρόμου που πιθανώς οδηγούσε σε μια από τις πύλες του οχυρωματικού τείχους.

 Στα βαθύτερα στρώματα εντοπίστηκε ένα μη μολυσμένο από τα μεταγενέστερα ταφικά επίπεδα της Ύστερης Πρωτογεωμετρικής και Πρώιμης Γεωμετρικής περιόδου και ψηλότερα υπήρχαν σημαντικά ίχνη ανθρώπινης ενασχόλησης της LG και της Πρώιμης Αρχαϊκής περιόδου.

Ανασκαφή ΟΤΕ Ωρωπού

Οι ανασκαφές απέδειξαν ότι η πρώτη φάση του δρόμου, που συναντάται σε βάθος 2,20 m κάτω από την επιφάνεια, χρονολογείται στην περίοδο LG .  

Σημαντικό μέρος της κεραμικής δείχνει προς την Εύβοια: συχνά, το χείλος των σκυφών διακοσμείται με κουκκίδες και ομόκεντρους κύκλους ή δίχτυ από παστίλιες, ενώ ανάμεσα στα ευρήματα υπήρχαν και μερικά χαρακτηριστικά ερετριωτικά όστρακα με εφαρμοσμένη λευκή μπογιά ή κρεμ ολίσθηση. Τα μονόχρωμα κύπελλα με μία λαβή είναι επίσης κοινά. 

Βρέθηκαν επίσης όστρακα από μεγαλύτερα αγγεία, όπως κρατήρες και δίνοι, οινοχόες με σετ ζιγκ-ζαγκ και αμφορείς. Ορισμένα θραύσματα διακοσμημένα με σετ κυματιστών κάθετων γραμμών είναι σίγουρα υπογεωμετρικού στυλ.

Δύο ευθύγραμμοι τοίχοι που συναντώνται σε ορθή γωνία στο νότιο και κεντρικό τμήμα του οικοπέδου ανήκουν πιθανώς σε στεγασμένη κατασκευή της Γεωμετρικής περιόδου. Βρέθηκαν επίσης κομμάτια καμένου πηλού, ίσως από επένδυση ή ανωδομή καμίνου.

Επιπρόσθετα, σε διάφορα οικόπεδα που βρίσκονται δυτικά του Ο.Τ.Ε. οικόπεδο, έχουν ανασκαφεί διάφορα εργαστήρια αγγειοπλαστών, όλα όμως χρονολογούνται από τους ελληνιστικούς χρόνους και μετά

 Από την άλλη πλευρά, είναι σήμερα καλά τεκμηριωμένο ότι η περιοχή ήταν τουλάχιστον από τις αρχές του 5ου αι. ΠΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥ. και μετά  η  ανατολική νεκρόπολη της πόλης του Ωρωπού

. Επιπλέον, σε σωστική ανασκαφή της Π. Αγαλλοπούλου το 1991, σε κτήμα 150 μ. ανατολικά (οικόπεδο Μαρτιγόπουλου), βρέθηκε ακέραιος κορινθιακός κρατήρας του τέλους του 8ου αι. 

 Οι δύσκολες συνθήκες της ανασκαφής δεν επέτρεψαν στον ανασκαφέα να ανακτήσει πληροφορίες για το περιβάλλον, αν και το γεγονός ότι είναι άθικτο υποδηλώνει ότι προήλθε από τάφο.

Στο δυτικό τμήμα του Ο.Τ.Ε. οικόπεδο, αμέσως κάτω από το επίπεδο LG, ξεκινώντας από βάθος 2,60/2,70 m και συνεχίζοντας μέχρι τα 3,40/3,90 m, συναντήθηκε ένα παλαιότερο ομοιογενές στρώμα με πολλά θρυμματισμένα αγγεία.

 Ανάμεσα στα αγγεία υπήρχαν διάσπαρτοι λίθοι, ιδιαίτερα στο βαθύτερο στρώμα, όπου τα ευρήματα ήταν περισσότερα. Αμέσως προς τα νότια υπήρχε ένα βαθύ και μεγάλο επίπεδο άμμου και χαλίκι χωρίς ευρήματα, που προφανώς σηματοδοτούσε τη θέση ενός ρέματος ή χειμάρρου, περίπου. πλάτους 5,50 μ., που πέταξε από Βορειοανατολικά προς Νοτιοδυτικά. Το γεγονός ότι αρκετά αγγεία ήταν σχεδόν άθικτα οδήγησε τον Δραγώνα στο προσωρινό συμπέρασμα ότι αντιπροσωπεύουν το περιεχόμενο των τάφων αποτέφρωσης (;) που καταστράφηκαν από τα βίαια νερά του χειμάρρου και εναποτέθηκαν στη δεξιά όχθη του. 

 Ωστόσο, ο μεγάλος αριθμός αποσπασματικών χειροποίητων αγγείων και άλλων οικιακών σκευών,, παραπέμπουν σε ένα οικιακό πλαίσιο.

 Επιπλέον, μεταξύ των ευρημάτων από αυτό το επίπεδο ήταν μερικά εργαλεία οψιανού και θαλάσσια όστρακα. 

Σκύφοι στον ΟΤΕ Ωρωπού

Οι δύο πιο κοινές κατηγορίες είναι οι σκύφοι με κύκλους και κρεμαστά ημικύκλια (PSC), αν και από την ποσότητα του ανακτηθέντος υλικού φαίνεται ότι οι σκύφοι PSC, όπως και στο Λευκαντί, υπερτερούν ελαφρώς σε αριθμούς

Σκύφοι Αττικής

Αρκετά ενωτικά όστρακα και ένα μόνο όστρακο ανήκουν σε δύο βαθιές πλάκες διακοσμημένες με δύο σετ κρεμαστά ημικύκλια, τα οποία δεν τέμνονται (εικ. 5.4). Αυτές είναι μάλλον αδέξιες εκδοχές της πιο κομψής και μεγαλύτερης πλάκας που εντοπίστηκε στο Λευκαντί, στην Κύπρο και σε άλλες τοποθεσίες στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι πλάκες από το νεκροταφείο της Τούμπας στο Λευκαντί, χρονολογούνται μεταξύ περίπου. 900 και 825 π.Χ. ημερομηνία που ταιριάζει με το πλαίσιο του Ωρωπού. Η εξέλιξη αυτής της κατηγορίας αγγείων δεν είναι ακόμη καλά τεκμηριωμένη, αλλά το κατώτερο χρονολογικό όριο δεν πρέπει να είναι μεταγενέστερο του 800 π.Χ

Κρατήρας και αμφορέας

Άφθονα ήταν και τα χειροποίητα αγγεία (μονόχειρες κανάτες, χυτράι, λεκάνες, πιάτα, δίσκοι). 

Συμπερασματικά, γίνεται φανερό ότι η αρχαιότερη κεραμική από τον Ο.Τ.Ε. χρονολογείται στα τέλη του 10ου αι. τουλάχιστον μέχρι τα μέσα του 9ου, και ανήκει στην ευβοϊκή κοινή τεχνική. Έτσι, το πρώτο προφανές συμπέρασμα είναι ότι ο Ωρωπός εμφανίζει ισχυρούς δεσμούς με την Εύβοια και ειδικότερα το Λευκαντί, ήδη από το τέλος της ΠΓ περιόδου. Το αποτέλεσμα του αττικού στυλ είναι μίνιμαλ και αφού το ύφασμα είναι ομοιογενές πρέπει να είναι προϊόν τοπικού εργαστηρίου.  Το οικόπεδο φαίνεται να είναι σύγχρονο με τη φάση SPG IIIa στο Λευκαντί που αντιπροσωπεύει την περίοδο αμέσως πριν από την εγκατάλειψη των γνωστών νεκροταφείων στην τελευταία θέση (περίπου 825 π.Χ.)

 Στον Ωρωπό, όπως και στο Λευκαντί και τη Σκύρο, θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε διστακτικά ότι υπήρξε αναστάτωση προς τα τέλη του 9ου αι., όπως συνάγεται από τη διακοπή της κεραμικής ακολουθίας.